In 1844 laat Gerardus Vrolijk (1775-1859), een inwoner van Baarn en hoogleraar in Amsterdam, een hoeve bouwen op een heidegebied ten oosten van Hilversum. Hij noemt het naar zijn vrouw Anna. Het stuk grond wisselt regelmatig van eigenaar tot het in 1931 in handen komt van de gemeente Hilversum, die het wil bestemmen als ‘wandelbosch’. Daarvoor moet het verwilderde gebied eerst worden opgeknapt. Architect Willem Dudok (1884-1974) ontwerpt een zogenaamde lustwarande: een gebied met siervijvers en een berg. Het is de tijd van economische Crisis en werklozen gaan – in ruil voor steun – aan het werk in het gebied rondom Anna’s Hoeve. Het uitgraven van siervijvers, het planten van bomen en het maken van een berg is zwaar werk waar 130 mensen aan meehelpen. Het project is in 1934 klaar. Sindsdien is Anna’s Hoeve een recreatiegebied. Het is ook de naam van een nieuwe wijk die tegen het natuurgebied is aangebouwd.
