Lodewijk Schelfhout is een van de eerste Nederlandse schilders die beïnvloed wordt door het kubisme. Schelfhout staat rond 1910 aan de wieg van de moderne kunst in Nederland. Hij heeft contacten met internationale vernieuwers en is bevriend met vernieuwers in de Nederlandse moderne kunst onder wie Piet Mondriaan, Leo Gestel en Jan Sluijters. Na 1913 verandert het werk van Schelfhout echter drastisch. Hij vervangt zijn penselen steeds vaker voor de droge naald waarmee hij etsen maakt en hij raakt meer en meer geïnspireerd door het symbolisme. Na 1920 wordt de Rooms-Katholieke Kerk een belangrijke opdrachtgever voor de schilder. Deze ets is een prachtig voorbeeld van het soort werk dat Schelfhout in de twintiger jaren maakt. Het is onduidelijk of dit werk een opdracht is geweest vanuit de kerk. De symboliek in het werk, de rijzige toren van de Vituskerk als lichtbaken in de donkere lucht, toont de sympathie van Schelfhout voor de katholieke kerk.
